31 maart – Interprofessionele algemene staking
Op 31 maart voerden we een strijd voor waardig werk, rechtvaardige pensioenen, sterkere koopkracht en respect voor elke werknemer.
De federale regering neemt de bevolking in de maling. Onze koopkracht zou stijgen. Onze loopbanen zouden haalbaar worden. Maar wat krijgen we in de plaats? Meer onzekerheid, zwaardere lasten, minder perspectief.
Op 31 maart legden de werknemers in het hele land het werk neer – in de privé én in de openbare sector. Want wij eisen respect. Wij eisen rechtvaardigheid. Wij eisen onze eerlijke deel.
De aanvallen op de werknemers zijn frontaal:
• De regering-Bouchez-De Wever haalt de botte bijl boven voor onze pensioenen. Langer werken voor minder? Onaanvaardbaar.
• Flexibiliteit wordt opgedrongen. Onze levens worden geplooid naar de winsten van de werkgevers.
• Er wordt keihard bespaard: op gepensioneerden, op werkzoekenden, op openbare diensten.
• Vrouwen worden opnieuw het zwaarst getroffen. Dit beleid is niet alleen asociaal, maar ook ronduit oneerlijk.
• Onze koopkracht brokkelt af, onze toekomst wordt uitgehold.
Wij laten dit niet zomaar gebeuren.
Want het zijn de werknemers die dit land draaiende houden. Het zijn onze handen, onze ruggen, onze inspanningen die de economie doen bloeien. Maar terwijl de winsten stijgen, krijgen wij de rekening gepresenteerd.
Op 31 maart trokken we de streep.
Voor degelijke pensioenen. Voor haalbare loopbanen. Voor meer koopkracht. Voor sterke openbare diensten. En voor een beleid waar de sterkste schouders eindelijk hun deel bijdragen.
