Ga naar de inhoud

Dit akkoord bevestigt onze vrees over de aanvallen op de werknemers, de pensioenen, de openbare diensten en de vakbonden. Wat de spoorwegen betreft, lijken de ambities om hun ontwikkeling te waarborgen in het kader van klimaat- en milieudoelstellingen bevestigd te worden.

Echter, deze intentie wordt niet ondersteund door een solide budgettaire strategie. Volgens bepaalde informatie zou er sprake zijn van besparingen ter hoogte van 675 miljoen euro voor de NMBS alleen! 

De regionalisering wordt niet langer expliciet vermeld, maar het akkoord bevat wel richtlijnen die de gewesten een grotere rol toekennen in het operationeel beheer en investeringsbeleid van de spoorwegen.

De rechtstreekse toewijzing van de openbare dienstverplichtingen aan de NMBS tot 2032 wordt bevestigd. Echter, op langere termijn wordt deze zekerheid ondermijnd, aangezien de marktopening expliciet wordt vermeld.

Het spoorwegpersoneel wordt rechtstreeks getroffen door de algemene pensioenmaatregelen voor de overheidssector. Zo zal de pensioenberekening geleidelijk gebeuren op basis van de gehele loopbaan, oftewel 45 jaar dienst. De gunstige tantièmes worden afgeschaft en geharmoniseerd naar 1/60ste.

Günther Blauwens, voorzitter Vlaamse ACOD Spoor: Bovendien wordt het spoorpersoneel ook getroffen door specifieke maatregelen, zoals de verhoging van de pensioenleeftijd voor het rijdend personeel. Vanaf 1 januari 2027 zal deze elk jaar met 1 jaar stijgen, totdat de wettelijke pensioenleeftijd voor alle werknemers en ambtenaren is bereikt. De onderhandelaars hebben duidelijk nog nooit een dienstrooster van het rijdend personeel gezien. De heersende personeelstekorten zullen hier niet mee opgelost worden!”

De toekomst van HR Rail als HR-dienst wordt ernstig bedreigd doordat zijn activiteiten (selectie, rekrutering en personeelsbeheer) worden overgeheveld naar Infrabel en NMBS. Zijn rol als juridisch werkgever komt op de helling te staan door de aangekondigde intentie om de wet van 1926 (oprichting NMBS) aan te passen.

Hierdoor wordt het Statuut van het Spoorwegpersoneel in gevaar gebracht, met alle onderliggende gevolgen. De zogenaamde modernisering van het personeelsbeleid en de sociale dialoog heeft precies deze ontmanteling als doel. In deze context worden zowel de eenheid van het statuut als de organisatie van de paritaire betrekkingen ontregeld.

De invoering van een gegarandeerde dienstverlening op het hele spoornet kan enkel gerealiseerd worden door de verplichte opeising van personeel.

Deze doelstellingen worden bevestigd door het feit dat, nog vóór de regeringsovereenkomst was afgerond, parlementsleden van twee regeringspartijen al wetsvoorstellen indienden:

·      De N-VA over de ontbinding van HR Rail

·      De MR over de uitbreiding van de principes en organisatie van de gegarandeerde dienstverlening

Günther Blauwens: “Deze regering heeft bewust een besparingsopportuniteit (!) genegeerd. Meer nog, ze kiest ervoor om op termijn het spoor volledig te splitsen met bijkomende kosten en het spoorwegkundig operationeel onwerkbaar te maken. Wij pleiten voor eenheid, niet voor verdere versnippering. Eén CEO. Eén Raad van Bestuur. Eén directiecomité. Eén HR-dienst. Geen verdubbeling ervan. Alleen een geïntegreerde structuur kan de kosten verlagen, de efficiëntie verhogen en zorgen voor stipte, veilige en kwalitatieve dienstverlening voor de reiziger. Splitsen betekent synergiën verliezen. Het maakt coördinatie tussen infrastructuurbeheer en treinoperaties nodeloos ingewikkeld. Crisismanagement wordt trager, onderhoud minder efficiënt, en de reiziger is de dupe ervan, samen met het spoorpersoneel dat tracht te redden wat te redden valt – met aanhoudende personeelstekorten. Bovendien leidt versnippering tot een eindeloos moddergevecht: NMBS en Infrabel wijzen nu al naar elkaar in plaats van samen te werken. Dit negeren is schuldig verzuim!”

Bovendien lijkt de statutaire aanwerving niet langer de voorkeursoptie te zijn. Het akkoord voorziet expliciet in de verantwoordelijkheid van de financiering van de statutaire pensioenen. Dit betekent dat voor elke nieuwe benoeming van een statutair ambtenaar vanaf 1 januari 2025 (!) de pensioenbijdrage volledig gedekt moet worden, zoals dit al het geval is bij de lokale overheden.

Concreet houdt dit in dat NMBS en Infrabel in de toekomst zelf zullen moeten instaan voor de financiering van de statutaire pensioenen.

De harmonisering van de sociale dialoog impliceert het einde van de regel van de tweederdemeerderheid in de Nationale Paritaire Commissie voor statutaire reglementaire aanpassingen. Hierdoor verliezen de representatieve vakorganisaties hun onderhandelingsrechten en worden de paritaire betrekkingen beperkt tot louter overleg. Beslissingen komen in handen van de Raden van Bestuur, zonder betrokkenheid van de vakbonden.

Conclusie

Onder deze omstandigheden is de mobilisatie voor de manifestatie op 13 februari een cruciale eerste stap in de syndicale actie.

Günther Blauwens

Voorzitter Vlaamse ACOD Spoor